-ı yalancı çıkarmak — уличи́ть во лжи кого
yalancı çıkmak — совра́ть по незна́нию; на трепа́ться
-ın yalancı sı olmak — повторя́ть чужу́ю ложь
yalancı bir hiddetle bağırdım — я закрича́л, притвори́вшись разгне́ванным
yalancı çınarımsı akçaağaç — бот. бе́лый клён
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
yalancı — is. 1) Yalan söylemeyi huy edinmiş olan kimse 2) sf. Gerçek olmayan, gerçeğe benzetilmiş Fakat ben bu yalancı neşeye inanıyordum. R. N. Güntekin Birleşik Sözler yalancı akasya yalancı ayak yalancı biber yalancı cep yalancı dolma … Çağatay Osmanlı Sözlük
yalançı — 1. is. Yalan danışan adam, yalan danışmağı özünə adət etmiş adam. Yalançının biridir. Yalançının sözünə inanma. –Yalançının şahidi yanında olar. (Ata. sözü). Çünki o məlunların əxbarı əksər övqat nəticə bağışlayır, amma özləri yalançı və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yalancı dünya — is. Geçici, ölümlü hayat, bu dünya Yalancı dünyaya konup göçenler / Ne söylerler ne bir haber verirler. Yunus Emre … Çağatay Osmanlı Sözlük
yalancı şahit — is., di Yalancı tanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
yalancı akasya — is., bit. b. Akasya … Çağatay Osmanlı Sözlük
yalancı ayak — is., ğı, hay. b. Bir hücreli hayvanlarda hareket ve beslenmeye yarayan protoplazma uzantısı … Çağatay Osmanlı Sözlük
yalancı biber — is., bit. b. Akdeniz ülkelerinde süs ağacı olarak yetiştirilen, 5 10 m yüksekliğinde, kışın yaprak dökmeyen bir ağaççık (Schimus mollis) … Çağatay Osmanlı Sözlük
yalancı cep — is., bi Gizli cep … Çağatay Osmanlı Sözlük
yalancı dolma — is. Biber, patlıcan, asma yaprağı gibi sebzelerle yapılan, kıymasız, zeytinyağlı dolma … Çağatay Osmanlı Sözlük
yalancı meyve — is. Meyve görünümünde yapılmış süs eşyası … Çağatay Osmanlı Sözlük
yalancı öd ağacı — is., bit. b. Kalembek … Çağatay Osmanlı Sözlük
